انقلاب اسلامی حیات و رشد بالندگی خود را مدیون بسیج، بسیجی است.

انقلاب اسلامی حیات و رشد بالندگی خود را مدیون بسیج، بسیجی است.

این هفته به این دلیل به بسیج تعلق دارد که بسیج در طول حیات خود تا به امروز فرهنگی را پایه گذاری کرده است که برخاسته از فرهنگ عاشورا و کربلاست. بسیج یادآور فداکاری ها و ایثارگری های توام با نجابت ، فروتنی ، شجاعت و رشادت است. روحیه و فرهنگ بسیجی یعنی تلاش برای اصلاح در جامعه و استقرار عدالت و رفع مشکلات.  در اینجا سعی بر این دارم تا علت به کار بردن واژه فرهنگ بسیجی را روشن­تر کنم.

سوالی که مطرح می شود  این است که چرا ما می گوییم فرهنگ بسیجی؟ فرهنگ ، از نظر لغوی به معنی علم ، دانش ، ادب و معرفت بوده و فرهنگ بسیجی نیز نشات گرفته از فیوضات منشاء لایزال الهی است یعنی آموزه های دینی که در قالب وحی الهی برای مسلمانان آمده است به صورت عملی به کارمی گیرند. همچنین  عمل به کا مل ترین دین آسمانی­اند  که تحت رهبریهای حکیمانه ولایت فقیه قرار داشته وبا اطاعت انجام وظیفه میکنند. سیره ومنش عملیشان براسا س اخلاص ،ایثار،از خودگذشتگی وتنها عمل به تکلیف شرعی وملی استوار است.

درباره واژ بسیج نیز باید یادآور شد که به تشکل ویا گروهی منسجم وسازمان یا  اطلاق می شود که به فرمان حضرت امام (ره) بنیا نگذارفقید جمهوری اسلامی با هدف حفظ دست آوردهای انقلاب اسلامی تشکیل یا فته است. با توجه به این تعریف درا ین بحث معنای دوم ویا اصطلاحی کلمه بسیج هدف ما برای تبیین می باشد. بعد از تشریح این نکات می­توان نتیجه گرفت که فرهنگ بسیجی طی یک فرآیند وجریان شکل گرفت و نباید به آن با نگاه مقطعی و آنی و لحظه­ای به آن نگریسته شود. در شکل گیری  آن الزاماتی وجود داشت که اگر آن را نادیده بگیریم در توجیه عملکرد و اصل بنای آن به خطارفته­ایم. فرهنگ بسیجی در یک بسیج فرهنگی شکل گرفت و معنا یا فت.

فرهنگ سازی که مقام معظم رهبری همیشه بر آن تاکید دارند همواره با ایجاد رفتاروعمل در ذهن و فعل صورت می گیرد.ایجاد رفتار تازه ویا تغییر واصلاح در عملکرد ورفتارهمواره با گذشت زمان همراه است.

آنچه باعث شده تا فرهنگ بسیجی به این سرعت بسط وگسترش یابد، همخوانی و هما هنگی در اهداف و برنامه­های هد فمند آن، با آمال وآرزوها و عقا ئد واعتقادات جامعه اسلامی ما بوده است به طوری که نه تنها در قبول این فرهنگ هیچ مقاومتی مدنی ویکپارچه صورت نگرفته است. بلکه با سرعت هر چه تمامتر در میان تمام لایه­های جا معه نفوذ وگسترش یا فت واین امر حکایت از وجود نگاهی همه جانبه نگر در زمان تاسیس و شکل دهی آن دارد . چون خمیر مایه و جوهره وجودی این جنبش وحرکت بزرگ فرهنگ ساز از اول بر شا لوده اعتقادات عمیق دینی و اخلاص وعشق حقیقی بنا وبنیان یا فته ا ست .

بدین ترتیب است که: بسیج تنها یک تشکل نیست، بلکه یک فرهنگ است، یک آرمان و راه نورانی برای رسیدن به کمال انسانی است. در  طی۳۲ سال گذشته فرهنگ بسیج تحول عمیقی را پایه‌گذاری کرده است. بسیج  از اهمیت والایی برخوردار است  چراکه امام راحل از خدا می‌خواست که او را با بسیجیان محشور کند و از مردم می‌خواست که همه آرمان‌های خود را در بسیج دنبال کنند. اوج فرهنگ بسیج در حادثه عاشوراست و یاران امام حسین (ع) عینیت و تجسم بسیج و بسیجی بودند و تنها راه نجات بشر، گسترش فرهنگ حقیقی بسیج در سراسر عالم است.

اساس تاسیس بسیج بر این فرهنگ بوده است و دیدیم که در دوران دفاع مقدس عزیزان بسیجی ما چگونه همه‌ وجود خود را برای آسایش و امنیت جامعه و استقلال و عزت کشور فدا کردند. بسیج یادآور فداکاری ها و ایثارگری های توام با نجابت ، فروتنی ، شجاعت و رشادت است. امروز نیز یک بسیجی هر کجا که احساس وظیفه و تکلیف کند از حق خود به نفع دیگران، انقلاب و نظام دفاع می کند. اگر در دهه اول انقلاب مخصوصا دو سال نخست هر کس احساس می کرد در سنگر دفاع مقدس وظیفه اش ، ایثارگری ، شهید شدن و مجروح شدن است، امروز وظیفه دارد تا کشور را به سمت پیشرفت مبتنی بر عقلانیت ، معنویت و عدالت ببرد. اما نباید فراموش کرد  دفاع از مرزهای کشور از وظایف اصلی بسیج است. غناء بخشی به فرهنگ بسیج ، از طریق بسط وگسترش آن به درون پیکره تمام اقشار بویژه قشرهای تولید کننده فکر وایده و خردورز ،اساتید داشگاهها وحوزه­های علمیه ،دانشجویان، دانش آموزان، نخبگان، محققان ،پژوهشگران، نویسندگان و صنوف مختلف امکان پذیر می باشد. با عملیا تی شدن این نگرش شا هد فرهنگی روز آمد،  و در برنامه ریزی و فعالیت کارآمد خواهیم بود. حیات بسیج ، درگرو به روز شدن ترویج و تقویت فرهنگ بسیجی  و راههای تحقق اهداف جهاد علمی و افزایش بهره وری است. وهمه جا نبه نگری در برقراری ارتبا طات وتعاملات عقلانی و خرد گرایا نه در مواجه با فرهنگ بیگا نه می باشد. اگر به دنبال جامعه ای هستیم که در آن زیست مومنانه و فرهنگ قرآنی داشته باشیم باید در سایه فرهنگ اصیل بسیج زندگی کنیم.

ابراهیم رضاپور